کد مطلب:223719 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:136

حضرت رضا و عبادت
شیخ صدوق از بیهقی روایت می كند كه حضرت امام رضا علیه السلام پس از فرایض و نوافل و نماز شب و نماز جعفر طیار (جعفر بن ابیطالب) و نماز شفع و وتر می خواند و برنامه ثابت آن حضرت بود و در قنوت نماز وتر این دعا را می خواند: اللهم صل علی محمد و آله محمد اللهم اهدنا فیمن هدیت و عافنا فیمن عافیت و نزلنا فیمن تولیت و بارك لنا فیما اعطیت و قنا شرما فضلت فانك تقضی و لا یقضی علیك انه لا یذل من والیت و لایفر من عادیت تباركت ربنا و تعالیت آنگاه هفتاد و دوبار می گفت استغفر الله و اسأله التوبه.

و پس از تمام شدن نماز قرآن بسیار تلاوت می فرمود و هرگاه بآیه یا ایها الذین آمنوا می رسید عرض می كرد لبیك اللهم لبیك در حبس سرخس بیشتر كارش نماز و قرآن خواندن بود. [1] .



این بقعه كه آفتاب سیاره ی اوست

اوصاف بهشت جمله درباره ی اوست



صد چشم نهان بزیر هر خاره ی اوست

روشن كن چشم حور نظاره ی اوست



آنم كه حزین و خسته تن می آیم

جان بسته بتار پیرهن می آیم



مانند غباری كه به پیچد بر باد

پیچیده بآه خویشتن می آیم



هر وقت خوشی كه دست دهد مغتنم شمار

كس را وقوف نیست كه انجام كار چیست؟



شی از تیرگی چون جعد كاكل

شبی تاریك تر از چاه بابل



هوای قیرگون آنشب تار

سبق برده ز جعد سنبل یار



چنان تیره بد آنشب تا سحرگاه

نبردی دستها سوی دهن راه




[1] عيون اخبار الرضا ص 309.